Η κρίση του κορωναϊού βιώνεται σαν μία ριζική κατάσταση κινδύνου, όχι μόνο γιατί αντιπροσωπεύει μία θανάσιμη απειλή, αλλά, σ’ ένα πλατύτερο πλαίσιο, διότι η απειλή είναι αόριστη όσον αφορά την εμβέλειά της, τη διάρκειά της, τις μεθόδους της επίθεσης αλλά και τους τρόπους άμυνας εναντίον της.

Συνήθως, σε καιρούς μεγάλων κρίσεων και πολέμων, ο δυνατός γίνεται δυνατότερος και ο αδύναμος ακόμη πιο αδύναμος. Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας αυτό το δεδομένο έχει ανατραπεί.

Μέρα καραντίνας Νο … Ολοένα αυξάνονται οι μέρες αναγκαστικού αυτοπεριορισμού και μπαλόνια φόβου φουσκώνουν μέσα μας και κάνουν τις μέρες να μοιάζουν σαν ψέμα μέσα σε φούσκα που γρήγορα θα σκάσει. 

Εν καιρώ πανδημίας, οι στιγμές ευτυχίας φαίνεται να λιγοστεύουν και να είναι πιο αναγκαίες από ποτέ. Ακόμη, όμως και στις πιο δύσκολες φάσεις του, ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος να επιδιώκει και να καταφέρνει στόχους που εκ πρώτης φαίνονται ανέφικτοι. Ένας από αυτούς είναι να δημιουργήσει στιγμές ευτυχίας.